ÖZET

Amaç:

Bu çalışma, endometrial dokunun benign ve malign lezyonlarında 1,25-dihidroksi-vitamin-D3-reseptörlerinin (VDR) ekspresyonunu immünohistokimyasal olarak araştırmak için tasarlandı.

Yöntem:

Olgular endometrial patoloji sonuçlarına göre benign (n=10) ve endometrioid adenokarsinom (n=17) olarak iki gruba ayrıldı. Olgulara (n=27) ait olan endometrial dokulardaki VDR ekspresyonu immünohistokimyasal yöntemlerle incelendi ve gruplar arasında VDR ekspresyon seviyeleri karşılaştırıldı. VDR ekspresyonunun yarı nicel değerlendirilmesi için ekspresyon yoğunluğu, boyanma dansitesi ve genel skorlar belirlendi. Hastalara ait demografik veriler kaydedildi.

Bulgular:

Gruplar arasında, yaş dışındaki (p<0,001) demografik verilerde anlamlı fark yoktu (p>0,05). Malign grupta VDR ekspresyon düzeyi benign gruba göre anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,001). Tümör derecesi arttığında VDR ekspresyon seviyesinin de önemli ölçüde arttığı gözlendi (r=0,888, p<0,001). Benzer şekilde, VDR ekspresyonu da evre ilerledikçe önemli ölçüde artmıştı (r=0,639, p=0,006). Ancak tümör boyutu, (p=0,645), östrojen reseptörü pozitifliği, PR pozitifliği ve lenfovasküler invazyon varlığı ile VDR ekspresyonu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamadı (p>0,05).

Sonuç:

VDR ekspresyonu, normal endometrial doku ile karşılaştırıldığında endometrial kanserde artmaktadır. Tümör davranışı agresif hale geldiğinde, VDR ekspresyonunun da arttığı gözlendi. Sonuç olarak, artan VDR seviyesi, endometrial kanser gelişimi ve hastalık evresi ile ilişkili olabilir.