Amaç:

Bilim dünyasının koronovirüs pandemisi hakkında çeşitli bilgileri olmasına rağmen, virüsün doğası hakkında daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır. Çalışmamızın amacı, Koronavirüs hastalığı-2019’un (COVID-19) görüntüleme ve laboratuvar bulguları arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.

Yöntem:

Çalışmamız, COVID-19 hastalarının dahil edildiği retrospektif tek merkezli bir çalışmadır. Göğüs bilgisayarlı tomografisi olan ve ters transkripsiyon polimeraz zincir reaksiyonu testi pozitif olan hastalar değerlendirildi. Toplam akciğer hacmi ve lezyon hacmi Osirix yazılımı ile yarı otomatik olarak hesaplandı. Gözlemciler arasındaki tutarlılığı test etmek için sınıf içi korelasyon katsayısı kullanıldı. Hastalar tutulan akciğer hacmine göre hafif, orta ve şiddetli olmak üzere üç gruba ayrıldı. Laboratuvar bulguları ile radyolojik tutulum şiddeti arasındaki ilişki, alıcı işletim karakteristik grafiğinde eğri altındaki alan ile incelendi.

Bulgular:

Bu çalışmaya 116 hasta (kadın: 44, erkek: 62) dahil edildi ve ortanca yaş 55 idi. En yaygın radyolojik özellikler periferik, multifokal, subplevral ve bazal dağılımlı buzlu cam opasiteleriydi. Tutulum yüzdesi ve radyolojik şiddet ile en çok ilişkili laboratuvar özelliği olan nötrofil/lenfosit oranı arasında pozitif ve orta düzeyde korelasyon (rho=0,635, p<0,001) bulundu. N/L oranı için cut-off değeri 1,1195 idi (duyarlılık %95,5, özgüllük 85,7, eğri altındaki alan 0,845, %95 güven aralığı 0,742-0,948).

Sonuç:

COVID-19 pnömonisi olduğu düşünülen hastalarda hastalığın ciddiyetine karar vermek için tutulum yüzdesi bir öncü gösterge olarak kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler: Bilgisayarlı tomografi, COVID-19, nötrofil/lenfosit oranı