Özgün Araştırma

Hepatit C’nin 20 Yıllık Değerlendirilmesi: Bir Türkiye Deneyimi

10.4274/BMB.galenos.2023.2023-01-07

  • Nagehan Didem Sarı
  • Sevim Baltalı
  • İstemi Serin

Gönderim Tarihi: 17.01.2023 Kabul Tarihi: 26.11.2023 Bagcilar Med Bull 2023;8(4):363-369

Amaç:

Hepatit C virüs (HCV) enfeksiyonu, karaciğer sirozu ve hepatoselüler karsinomun en önemli nedenlerinden biri olması nedeniyle önemini halen korumaktadır. Dünyanın en kalabalık 10. şehri olan İstanbul’da bulunan hastanemiz, köklü geçmişi ve yerleşim açısından farklı milletlerden insanlara hizmet vermesi nedeniyle epidemiyolojik değişimin gözlenebildiği bir hasta kohortuna sahiptir. Bu çalışmada temel amaç ülkemizde HCV epidemiyolojisinin yıllar içindeki değişimini değerlendirmektir.

Yöntem:

Ocak 2001 ile Ocak 2021 tarihleri arasında HCV-RNA’sı pozitif olan 18 yaş ve üstü hastalar değerlendirildi.

Bulgular:

HCV genotipi belirlenen 1,166 hasta değerlendirildi. Nüfusun ortalama yaşı 52±14,75 olup, tüm hastaların %83,53’ü genotip 1 (GT1), %8,23’ü GT3, %5,83’ü GT2, %2,23’ü GT4 ve %0,17’si GT5 ile enfekte olmuştu. Yıllar içinde hastalarda GT1 oranı azalırken, diğer GT’lerde artış saptandı. GT1 ve GT2 kadınlarda daha yaygındı (p<0,001); GT3 ve GT4 erkeklerde daha baskındı (p<0,001). Kadınların ortalama yaşı tüm genotiplerde yüksekti. GT3’ün ortalama yaşı diğer gruplara göre anlamlı derecede düşüktü (p<0,001).

Sonuç:

Ülkemizde GT1 hala baskın olmasına rağmen, GT3 ve GT4’ün yıllar geçtikçe artan bir şekilde görülmesi, kontrolsüz göç ve etkili direkt etkili antiviraller nedeniyle genotip dağılımının önümüzdeki yıllarda değişebileceğini düşündürmektedir.

Anahtar Kelimeler: Dağılım, genotip, göç, hepatit C

Tam Metin (İngilizce)